Het is een bijzondere tijd: kerst en oud en nieuw. Vaak een zoektocht naar wat er van binnen leeft. Zelfs in de drukte, zijn we op zoek naar iets, iets dat ons met elkaar verbindt.
We nemen de tijd om te denken aan de mensen dichtbij en verweg. We geven elkaar op verschillende manieren liefde, aandacht en tijd. Nostalgie, familie, geborgenheid. We proeven de bitter en zoete smaakt van blijdschap en verdriet, van het missen van iemand of hem/haar ontmoeten.
Na kerst ben ik in mijn eentje gevlogen naar El Salvador. Naar mijn moeder-vaderland. Nu is er tijd om te aarden. Echter de voeten op dit warme, kleine, vrolijke, drukke land te zetten. Ik kan niet anders dan genieten nu.
En ik weet dat ik me hier niet compleet voel. In Nederland mis ik mijn land, mijn ouders, mijn taal en ALLES. En als ik hier ben mis ik mijn kinderen, mijn man, mijn huis… mijn andere ALLES.
Maar ik kan me wel gelukkig voelen. Hier en daar. En dat wil ik met jullie delen. Ik heb een mooi beroep, het geeft me elke dag veel voldoening. Ik ben dansjuf, maar ook een liefdejuf. Ik wens jullie een ding voor nu en altijd: dat je momenten vindt om je te laten omringen door dingen, herinneringen en mensen waar je van houdt. Wees vooral lief voor jezelf!
We zien elkaar vanaf 25 januari. Rooster is nu nog in de maak.
Tot dan(s)!
Victoria
